Rosyjski rząd zaproponował ogromną inwestycję kolejową, która połączyła by 10 krajów. Mowa o linii kolejowej zaczynającej się w Londynie i kończącej się w Tokio. Jej długość miałaby wynosić ok. 13,5 tys. km, a jej trasa ma przebiegać m.in. przez Warszawę.
Rozszerzenie Kolei Transsyberyjskiej
Linia kolejowa ma zaczynać się w Londynie i biec na wschód przez Brukselę, Kolonię, Warszawę i Moskwę. Dalej jej trasa ma leżeć w ciągi obecnej Kolei Transsyberyjskiej łącząc m.in. Nowosybirsk, Irkuck oraz Chabarowsk. Po przejeździe przez tę część Rosji pociąg ma odbijać na północ do miejscowości Lazarev aby potem podążyć na południe przez wyspę Sachalin. Dalej wybudowany miałby zostać 45-kilometrowy most, który połączy rosyjską wyspę z Japonią.
Źródło: The Siberian TImes
Rosyjska inicjatywa
– Prowadzimy poważne rozmowy ze stroną japońską i mamy nadzieję, że zdecydują się na budowę drogowo-kolejowego połączenia miądzy wyspami Hokkaido i Sachalin – powiedział Igor Shuvalov pierwszy wicepremier Rosji.
Źródło: The Siberian Times
Rosyjski rząd widzi w tej inicjatywie szansę na aktywizację terenów syberyjskich i dalekowschodniej części kraju. Już wcześniej w ramach projektu złożył on Japonii liczne propozycje biznesowe.
Waśnie uniemożliwiają rozwój
Na drodze do realizacji projektu stoją jednak dwie przeszkody. Pierwsza dotyczy tego, że Japonia chciałaby aby budowana kolej była bardziej zaawansowana pod względem technicznym. Druga kwestia dotyczy nierozstrzygniętego od dziesięcioleci sporu o wyspy Kurylskie, które obecnie należą do Rosji.
Te dwa aspekty mogą sprawić, że pomysł, mimo że mógłby przynieść znaczne korzyści, nie stanie się rzeczywistością. Oba kraje muszą przede wszystkim rozprawić się z przeszłością aby móc iść dalej.
Kolej transsyberyjska (ros. Транссибирская магистраль, Транссиб) – sieć linii kolejowych głównie w azjatyckiej części Rosji wybudowana w latach 1891–1916.
Główny szlak to linia transsyberyjska, która prowadzi z Moskwy do Władywostoku przez: Niżny Nowogród, Perm,Jekaterynburg, Omsk, Nowosybirsk, Krasnojarsk, Irkuck, Ułan Ude i Czytę. Jest to najdłuższa linia kolejowa na świecie, która przekracza 8 stref czasowych, a całkowita długość torów wynosi 9288,8 km. Od 2002 roku całkowicie zelektryfikowana. Około 30% całego eksportu Rosji korzysta z tej linii.
Drugi szlak to linia transmandżurska, która pokrywa się z linią transsyberyjską do miejscowości Tatarskaja (300 km na wschód od Jeziora Bajkał). Od tego punktu linia kieruje się na południowy wschód w kierunku Chin i kończy swój bieg w Pekinie.
Trzeci szlak – linia transmongolska – pokrywa się z linią transsyberyjską do Ułan Ude na wschodnim wybrzeżu Bajkału. Później kieruje się w stronę Ułan Bator, by zakończyć swój bieg w Pekinie.
Czwartym szlakiem jest BAM Kolej Bajkalsko-Amurska lub Bajkalsko-Amurska Magistrala (Kolejowa). Linia ma długość 4234 km i biegnie około 680-840 km na północ od kolei transsyberyjskiej i równolegle do niej. Została wybudowana jako alternatywa dla linii transsyberyjskiej z powodów strategicznych, szczególnie ze względu na bliskość granicy chińskiej.
Linia transsyberyjska
- Moskwa – Dworzec Jarosławski (0 km, Czas Moskiewski MT)
- Włodzimierz (210 km, MT)
- Niżny Nowogród (462 km, 6 godzin jazdy, MT) nad Wołgą
- Kirow (917 km)
- Perm (1397 km, 20 h jazdy, MT+2) nad Kamą
- granica kontynentów, obelisk (1777 km)
- Jekaterynburg (1778 km, 1 dzień 2 h jazdy, MT+2) Góry Ural
- Tiumeń (2104 km)
- Omsk (2676 km, 1 dzień 14 h jazdy, MT+3) nad Irtyszem
- Nowosybirsk (3303 km, 1 dzień 22 h jazdy, MT+3) nad Obem
- Krasnojarsk (4065 km, 2 dni 11 h jazdy, MT+4) nad Jenisejem
- Tajszet (4483 km), połączenie z Bajkalsko Amurską Magistralą
- Irkuck (5153 km, 3 dni 4 h jazdy, MT+5) w pobliżu Bajkału
- Ułan Ude (5609 km, 3 dni 12 h jazdy, MT+5)
- połączenie z Koleją Transmongolską (5622 km)
- Czyta (6166 km, 3 dni 22 h jazdy, MT+5)
- połączenie z Koleją Wschodniochińską na stacji Tatarska (6274 km)
- Birobidżan (8312 km, 5 dni 13h jazdy, MT+7)
- Chabarowsk (8493 km, 5 dni 15 h jazdy, MT+7) nad Amurem
- Ussuryjsk (9147 km), połączenie z Trans-Mandżurską Koleją
- Władywostok (9259 km, 6 dni 4 h jazdy, MT+7), brzegi Pacyfiku
Historia
Budowę magistrali transsyberyjskiej poprzedzały trzy wydarzenia: ukończenie budowy Uralskiej Drogi Żelaznej z Permu do Jekaterynburga w 1877 roku, przedłużenie jej z Jekaterynburga do Tiumienia w 1880 roku oraz oddanie w tym samym roku do użytku kolejowego mostu na Wołdze i ukończenie budowy linii kolejowej z Moskwy do Orenburga.
W latach 1887–1888 wyruszyły trzy ekspedycje badawcze do wyznaczenia przebiegu trasy kolei kierowane przez inżynierów N.P. Mieżeninowa, O.P. Wiaziemskiego i A.I. Ursatiego. W grudniu 1890 roku po zapoznaniu się i dyskusji na temat szczegółowego raportu ministra komunikacji A. J. Gubbeneta zatwierdzono decyzję o budowie Syberyjskiej Drogi Żelaznej, wyznaczono rozmiar kredytu na początek budowy i przekazano projekt do Rady Ministrów dla ostatecznego rozpatrzenia. 17 marca /29 marca 1891 roku Aleksander III wydał reskrypt nakazujący rozpoczęcie budowy połączenia kolejowego między Uralem a wybrzeżem Pacyfiku. 19 maja 31 maja 1891 roku we Władywostoku nastąpiło uroczyste położeniekamienia węgielnego pod budowę Ussuryjskiej przez carewicza Mikołaja i datę tę uznaje się za oficjalny początek prac. Faktycznie rozpoczęły się one już w marcu po zatwierdzeniu wniosku ministra spraw wewnętrznych o zaangażowanie przy budowie odcinka ussuryjskiego przestępców skazanych na ciężkie roboty. Rozpoczyna się trwająca dwadzieścia pięć lat budowa magistrali transsyberyjskiej.
Budowę rozdzielono na trzy etapy. W pierwszym znalazły się odcinki zachodniosyberyjski, środkowosyberyjski i południowoussuryjski oraz połączenie Kolei Syberyjskiej z Czelabińska z Uralską w Jekaterynburgu, w drugim – północnoussuryjski i zabajkalski, a w trzecim – krugobajkalski i amurski. Stacje stawiane miały być nie rzadziej niż co pięćdziesiąt wiorst, tak aby jednotorową linią przejechać mogły co najmniej trzy pary pociągów na dobę. Całość planowano zakończyć nie później niż w 1905 roku. Szacowano, iż koszty budowy powinny zmieścić się w kwocie trzystu pięćdziesięciu milionów rubli. Sfinansować je miano z nadwyżek carskiego budżetu.
Jeden z najtrudniejszych do budowy odcinków prowadził z Portu Bajkał przez Kułtuk, Słudiankę, Tanchoj do stacji Mysowaja (dzisiejszy Babuszkin). Odcinek ten zwany był krugobajkalskim. Prace ruszyły z końcem 1899 roku i trwały do jesieni 1904 roku. Krugobajkałkę określono mianem „złotej sprzączki stalowego pasa Rosji”, gdyż spinała tory przerwane wodami Bajkału.
Budowa magistrali transsyberyjskiej zakończona została 18 października 1916 roku., jedenaście lat po pierwotnie planowanym terminie. Od tego dnia pociągi mogły przejechać z Sankt Petersburga do Władywostoku w całości przez terytorium Rosji.
5 października 2016, Kolej Transsyberyjska obchodziła swoje 100 urodziny. Przewidziane są w związku z tym liczne uroczystości zarówno dla pasażerów jak i państwowe.
Trasy Kolei Transsyberyjskiej
Kolej Transsyberyjska niejedno ma imię. Istnieją trzy główne trasy:
- Moskwa-Władywostok (od 2011 roku nawet do Phenianu)
- Moskwa-Pekin (trasa Trans-Mandżurska)
- Moskwa-Ułan Bator-Pekin (trasa Trans-Mongolska)
rynekinfrastruktury