Noto to barokowe miasto mieszczące się na Sycylii, znajdujące się na liście UNESCO. Obecnie uznawane jest za jedno z najpiękniejszych w Europie, choć w XVII wieku przeżyło koniec świata.
Miasto leży u stąp gór Iblei, około 10 kilometrów od wybrzeża Morza Jońskiego. To piękne miejsce ma jednak tragiczną przeszłość – 11 stycznia 1693 roku nastąpił w nim koniec świata…
Wszystkiemu winne było trzęsienie ziemi, które w kilka minut zniszczyło dorobek życia mieszkańców. Zniszczenia były na tyle potężne, że miasta nie opłacało się odbudowywać. Postanowiono postawić je od nowa 13 kilometrów dalej od gruzowiska.
Jak zauważają Bogusław Michalec, Zofia Siewak-Sojka, oraz Magdalena Ciach-Bakalarz – autorzy przewodnika po Sycylii, nowe Noto zaprojektowali czterej architekci: Rosario Gagliardi, Antonio Mazza, Paolo Labisi i Vincenzo Sinatra.
- Wszystko tu znakomicie się z sobą komponuje, nie ma rzeczy zbędnych ani przypadkowych. Właśnie ta harmonia sprawia, że Noto jest uznawane (i nie ma w tym przesady!) za jedno z najpiękniejszych miast europejskich. Barok prezentuje się tu ze swej najlepszej strony, wyrzeźbiony w brzoskwiniowo-miodowym kamieniu - opisują.
Swego czasu Noto nie było jednolitym miastem. Panował w nim podział społeczny, który decydował o miejscu zamieszkania. Najwyżej mieszkali szlachetnie urodzeni i patrycjat, następnie duchowni, z kolei najniżej – pozostali mieszkańcy. Najciekawsze i najbardziej okazałe budowle można znaleźć w zamożnej dzielnicy.
- Główną ulicą miasta jest corso Vittorio Emanuele. W splendorach niewiele ustępuje jej biegnąca równolegle via Cavour. To przy tych ulicach i w ich sąsiedztwie usytuowane są reprezentacyjne budowle – podają autorzy przewodnika.
Miasto posiada również własną wersję łuku triumfalnego – Porta Reale, pamiątkę po wjeździe do miasta w 1838 roku Ferdynanda II.
Interia
